Dit artikel bevat, zoals de titel al zegt, herinneringen aan mijn jeugd. Die zijn per definitie subjectief, gekleurd. Ik heb geen historisch onderzoek gedaan, ik pretendeer niet een controleerbare werkelijkheid of een objectief verslag van het verleden te schetsen. Als u als lezer iets op te merken hebt, dat mijn herinneringen kan aanvullen of anders kan inkleuren, dan zijn uw opmerkingen van harte welkom. Ga daarvoor naar de pagina "Contact". Wellicht leiden uw opmerkingen ertoe dat ik de inhoud aanpas of aanvul. U krijgt in ieder geval antwoord.
Eerst wat kaarten die ik op internet vond en waarop het Krakeel aangegeven is. Dan heeft de lezer een idee waar mijn geboortegrond ongeveer was.
kaart met het veengebied ten oosten van Hoogeveen
kaart van 1865
kaart van 1867
kaart van 1928
Op deze kaart is het raster van sloten, vaarten en kanalen, dat zo typisch is voor een veenafgravingsgebied, nog goed te zien. Het Krakeel is duidelijk te zien, rechts boven.
Wijken en sloten
Ten zuiden van het Krakeel lag de Krakeelse dijk en ten noorden de Coevorderstraatweg. Die laatste was in mijn jonge jeugd al wel een verharde weg, met zware eikenbomen erlangs en een fietspad dat in mijn herinnering bestond uit betonplaten. Voor mijn tijd liep hier een tramlijn van Hoogeveen richting Emmen. Het Krakeel was in mijn vroege jeugd dus een water. Erlangs liepen aan beide zijden smalle, onverharde paden. Met regen waren ze dus modderig en glad. Om de paar honderd meter had je een ‘wijk’, bij ons een ‘wieke’ geheten, een wat smallere zijvaart. Over de wijken lag een vonder of vlonder, een brugje van slechts twee planken breed, zeg maar dertig, veertig centimeter. Je kon er elkaar absoluut niet op passeren. Nu was dat ook niet nodig want zo druk was het er niet en de mensen hadden bovendien toen nog alle tijd. Er was geen leuning. De plank(en) zwiepten soms wat door als je erover liep en vooral bij regen of sneeuw was het eigenlijk best gevaarlijk. Mijn ouders waarschuwden dan ook altijd voorzichtig te zijn bij het vlonder.
Toch moesten over deze smalle vlonders ook de melkboer en de bakker, allebei met hun zware transportfietsen! En de huisarts. Dokter De Regt uit Hollandscheveld had een motorfiets, een BMW. Ook die kwam, met de BMW, over de vlonders --als je écht ziek was.