De voorbereiding op onze reis door het diepe zuid-westen van de USA

In 2016 zijn wij 35 jaar getrouwd. Een mooie gelegenheid om iets bijzonders te doen, en omdat we alle vier van reizen houden… We hebben al eens twee weken met onze dochter en schoonzoon de hooglanden in Schotland doorkruist en zo werd het idee geboren om ter gelegenheid van dit jubileum met z’n vieren deze droomreis door de States te maken. Bijkomend voordeel leek mij dat ik dan niet alleen hoefde te rijden. Schoonzoon ziet zelfs niet op tegen rijden in steden als Los Angeles, dus…dat kwam mooi uit. 

Hoe lang, waarlangs

Ons voorstel werd dankbaar aanvaard en zo gingen we aan het plannen. Al snel ontdekte ik op internet wat ik eigenlijk al wel vermoedde: Jan Doets Budget Tours  in Heerhugowaard heeft het grootste aanbod en scherpe prijzen. Het is een Noord-Amerika-specialist, ze doen geen andere reizen en je kunt aan bestaande aanbiedingen zelf nog van alles wijzigen, zonder dat je er nog omkijken naar hebt. Ik bekeek een aantal reizen en zag dat we het eerst eens moesten worden over de duur van de trip: 14 dagen, 23 dagen of zelfs een maand. We kozen voor het modale: in 23 dagen moet je toch al heel wat kunnen zien. De reis die als ‘droomreis’ werd gelabeld, leek mij wel aantrekkelijk. De omschrijving van Jan Doets: “San Francisco, Bryce Canyon NP, Monument Valley, Los Angeles en de Grand Canyon. Ook onbekende parels als Sedona en Tucson komen voor in deze reis. De route is rustig en efficiënt waardoor je echt de tijd hebt om te genieten. Om de reis helemaal compleet te maken kun je uiteraard verschillende excursies toevoegen.” Dat alles leek ons wel wat. 

We besloten om vóór het boeken een videopresentatie bij te wonen in Heerhugowaard. Dat was vlak voor de kerstvakantie in 2015. Je moet zo’n reis ruim van tevoren plannen en vastleggen, want hotels op gewilde plekken zijn snel volgeboekt. En voor excursies als vliegen boven Grand Canyon geldt dat ook. We zagen in de video’s veel moois. Omdat het nogal een reis is vanuit onze woonplaatsen naar Noord-Holland, besloten we om ter plaatse een reis te laten samenstellen. Dat bleek op zaterdag ter plaatse meteen te kunnen. Samen met een medewerker planden we na de presentatie de hele reis. 

Geen camper

De VS leken ons bij uitstek het land om zelf te rijden. Een auto huren en dan overnachten in hotels langs de route. Een camper viel af, omdat je daarmee toch niet overal kunt komen; de Apache-trail zou dan vanzelf al afvallen en dat zou jammer zijn. Bovendien wensten we voor deze langere reis van ruim drie weken ook wel wat privacy ‘s avonds. We boekten dus steeds twee kamers in hotels en één auto. Dat werd wel een grotere dan de standaard voor deze reizen aangeboden auto, omdat we met vier personen waren met bagage en we veel kilometers en veel tijd in de auto zouden moeten zitten. Dan wil je wel iets comfortabels. Het werd dus een Amerikaanse SUV. Ter plekke in San Francisco kregen we van Hertz zelfs de lange versie met zeven zitplaatsen of extra bagageruimte. 

Hou het relaxt

Daarnaast moesten we dus hotels uitkiezen en boeken, liefst op afstanden die goed haalbaar zijn. We veranderden e.e.a. aan de basisreis, hoewel we de etappeplaatsen in grote lijnen overnamen. Hier en daar planden we een dag korter (bijv. in Los Angeles en Las Vegas) en die dagen plakten we dan erbij in de buurt van een paar nationale parken. Zo werd de reis nog relaxter, dachten we. Want die tip had ik op internet een paar keer opgepikt: probeer de reis, die toch al vrij hectisch in elkaar zit met zo veel afwisseling en iedere dag rijden, een beetje rustig te houden. Dan geniet je meer. Op onze andere reizen hebben we ook vaak het gevoel: hier zouden we wel een paar dagen willen blijven. Wel, dan konden we nu zelf plannen. We zullen twee nachten blijven in San Francisco, Tucson, Sedona en Bryce. En zelfs drie nachten in Moab bij de onbekendere maar mooie parken Canyonlands en Arches. Dat ik de reis toch nog als vrij ‘vol’ ervoer, komt ook door onszelf: we hebben eruit gehaald wat erin zat. Een echte rustdag hebben we niet genomen. 

We boekten meteen drie excursies bij: een helikoptervlucht boven de Grand Canyon, een jeeptour in Sedona en een wat langere jeeptour in Moab in en door het nationale park Canyonlands. 

Mix van hotels

De hotels werden voorgesteld door de medewerkster, en soms konden we kiezen. Het werd een mix van luxe en minder luxe, van sfeervol tot zakelijk. Ook de plek van het hotel konden we soms kiezen: bv. dichtbij het park Yosemite of wat verder weg. Voor de auto sloten we meteen al de nodige verzekeringen. We kozen voor een vorm waarin alle risico’s goed zijn afgedekt, bv. ook het rijden op onverharde wegen en afkoop van het eigen risico. Zo hadden we aan het eind van de middag een complete reis van dag tot dag gepland en in principe vastgelegd. 

Voorbereidend lezen

Toen braken een paar maanden aan van voorbereiding en voorpret. Ik las een paar reisgidsen, de Insight Guides van California en van De Nationale Parken; verhalen op internet, en ook een paar literaire boeken. Daarvan heeft het meest indruk op me gemaakt het beroemde boek van John Steinbeck: De druiven der gramschap (The grapes of wrath), dat ik nog niet gelezen had. Al eerder had ik gesmuld van Butcher’s Crossing van John Williams. Van de non-fictie had ik het meest aan Geert Mak’s Reizen zonder John. Dat boek geeft een goed beeld van zowel de geschiedenis als van het hedendaagse Amerika. 

Fictie

John Steinbeck: De druiven der gramschap (Oorspr.: The grapes of wrath, 1939)

John Williams: Butcher’s Crossing

Non-fictie:

Geert Mak:  Reizen zonder John

Maarten van Rossem: De Verenigde Staten in de twintigste eeuw 

Paul Theroux: Het diepe Zuiden, Vier seizoenen op tweebaanswegen

en Max Westerman: In alle staten 

Deze boeken zijn op mijn website besproken onder het menu Boeken.  (Klik op de link.)

Kaarten

Ik kocht twee wegenkaarten: van California en van het zuidwesten. Daarop tekende ik de route alvast in. Ik zocht er bezienswaardigheden bij, keek alvast welke natuurparken en steden e.d. binnen bereik lagen. Toen een week of vier voor vertrek de tickets en vouchers en dergelijke kwamen, zaten er ook folders en kaartjes en zo bij. We namen ze door en schiftten alvast wat we wel en wat we niet wilden doen. Bijvoorbeeld: fietsen over de brug in San Francisco niet maar varen in de baai wel. De informatieboekjes van Jan Doets over elke staat apart waren heel overzichtelijk en informatief. Steeds duidelijker werd mij, dat ook voor een reis van 23 dagen je heel wat keuzes moet maken: je kunt lang niet alles doen wat interessant of leuk is. 

Omdat we met de heenvlucht al om plm. tien uur ’s ochtends zouden vliegen, boekte ik voor de dag vóór de vlucht bij het ons bekende Van der Valk A4 Hotel Schiphol twee kamers voor ons vieren. Dan zouden we relaxt aan de (lange) vlucht kunnen beginnen. 

Een beetje verontrustend vond ik een paar mailtjes van Delta Airlines waarmee we zouden terugvliegen van Las Vegas via Minneapolis. De overstaptijd was al krap met 55 minuten maar slonk in de mailtjes tot 45 minuten. Jan Doets meldde dat dit voldoende zou zijn, en daar moet je dan maar op vertrouwen. ‘Anders zou Delta deze terugreis niet aanbieden’, schreef de medewerkster. En daar zit wat in. Maar omdat wij wat vervelende ervaringen hebben met overstappen, waren we er toch niet helemaal gerust op. 

Esta

Een paar weken voor vertrek meldden we ons voor het ESTA-programma. Esta duidt op een soort elektronisch visum voor de VS. Je regelt het via internet en tegen betaling van $14 p.p. krijg je dan een soort ‘toegangskaartje’. Wat overigens niet automatische toelating belooft: de douanebeambte beoordeelt alsnog of je echt binnen mag komen. Hoewel we de goedkeuringsformulieren geprint hadden en bij het paspoort bewaarden (Jan Doets waarschuwt ervoor dat je zonder geprint formulier in problemen kunt komen) heeft niemand ons ooit naar de documenten gevraagd. Zonder de vergunning mag je niet eens in het vliegtuig stappen. Maar in de computer kunnen ze natuurlijk zien dat je aangemeld bent. En betaald hebt…

Voor meer informatie over het aanvragen van visa c.q. ESTA voor de USA kunt u  klikken op de link.
Een ESTA aanvragen op deze website (visumbuitenland.nl) duurt ongeveer 5 minuten en kunt u betalen via iDEAL of Bancontact / Mister Cash.