LOWER GEYSER BASIN, FOUNTAIN PAINT POT, GREAT FOUNTAIN GEYSER EN MEER 

De volgende dag begint onze trektocht door het park Yellowstone pas echt.

Hier staat onze camper in de Canyon van de Firehole River Drive. Vanaf de West Entrance  bij WestYellowstone zijn we het park in gekomen en bij Madison Museum rechtsaf gegaan. We komen dan in de buurt van onze eerste geysers. Het is een merkwaardige sensatie om tussen het groen de witte stoomwolken te zien opstijgen en de geur van rotte reieren van de waterstofsulfide (?!) te ruiken.

Bij alle belangwekkende plekken zijn ruime parkeerplaatsen aangelegd en van daar kun je wandelend over paden en veelal over op palen gemonteerde paden niet alleen tussen de merkwaardige geologische verschijnselen door maar er ook overheen lopen. Het water heeft vaak een flink hoge temperatuur, ook nog verder van de bron af. Daarvoor wordt steeds gewaarschuwd. De temperatuur zorgt voor algengroei in het water en bij elke temperatuur horen weer verschillende algen, die samen voor een fantastisch kleurenpalet zorgen. Hier zijn we in Lower Geyser Basin, bij de Fountain Paint Pot. De naam duidt al op de mooie kleuren.

 fumarolen

 Hot Spring vlak naast de boardwalk. Het witte is geen rook maar stoom.  

Fumaroles, heten deze gaten in de aardkorst, waaruit gassen met kracht uit het binnenste van de aarde naar buiten komen. Dat gaat gepaard met het geluid van een ouderwetse stofzuiger. Als je hier orndloopt, ontkom je niet aan de vraag of het wel verstandig is, hier te lopen. De korst is tenslotte heel dun hier. Maar ach, hier komen al tientallen jaren toeristen dus wat zal je gebeuren als je je verstandig gedraagt. En dus bij voorbeeld nooit van de paden afwijkt.  Deze fumarole spuugt kennelijk behalve gassen ook witte vaste stof uit. Het is er omheen neergeslagen.  

 Clepsydra Geyser. Niet zo'n grote hoge, maar om mee te beginnen... Ik vind het indrukwekkend. Deze spuit consant.  

De sinter van Clepsydra. Om een geyser heen ligt altijd een groter of kleiner gebied waar heet water over stroomt en dat allerlei stoffen afzet zodat je walletjes krijgt, en verschillende kleuren door de algen die erop groeien. Zelfs in heel heet, bijna kokend water schijnen bepaalde algen te kunnen groeien. Ieder algensoort heeft zijn eigen kleur. Waarschijnlijk is op deze meer dan dertig jaar oude dia's ook wel kleur verminderd, dus in werkelijkheid is het nog merkwaardiger en kleurrijker. Mede door het digitaliseren verliezen de foto's kleur, want ik doe dat niet met de meest kostbare apparatuur... 

Dicht bij zien we deze hete bron. Tegen de wanden borrelt het water, ten teken dat het daar kookt. Een eitje zou hier zo hardgekookt zijn. 

Bij Great Fountain Geyser staan veel auto's. dat betekent dat er wat gaat gebeuren. Elke geyser heeft zijn eigen ritme en meestal is dat redelijk onvoorspelbaar. Old Faithful spuit heel trouw zo ongeveer elk uur, maar sommige spuiten maar eens per dag. Great Fountain doet het meen ik om de acht tot twaalf uur. We treffen het: over anderhalf uur is het zo ver. Dat wordt bij de sinter en op de parkeerplaats aangegeven. We besluiten daarop te wachten, want Great Fountain spuit hoog. Hoger dan Old Faithful, en wel zo'n 67 meter. Dus dat wordt spectaculair! We parkeren de camper langs de weg (er is nog net ruimte voor onze camper) en zetten dan eerst een kopje koffie. Verder kijken we wat rond in de buurt. Maar niet te ver, want de voorspelling is niet tot op de tien minuten exact. Op de foto hierboven komt er al wat stoom naar boven.  

 White Dome Geyser op de achtergrond, spuitend. We lopen er naartoe maar net te laat... Op de voorgrond de sinter cone van Great Fountain. Deze 'plaat' is ongeveer 50 meter in diameter. 

Great Fountain komt op stoom. Het hete water van 94 graden C. begint dan wild te borrelen en te koken. De eruptie vindt plaats ongeveer een uur nadat de krater begint vol te lopen. Dan loopt de druk binnenin langzaam op, tot die groot genoeg is om de hele waterkolom uit de krater naar buiten te drukken, en dan kan die waterkolom dus bijna 70 meter hoog de lucht in spuiten.   Nu is de geyser wel ongeveer op zijn hoog(s)tepunt. Dat duurt even en daarna wordt het langzamerhand minder.  

     Ik bij de Lewis Falls 

Nu wordt het meer water en minder stoom; teken dat de activiteit en de druk minder worden.  Langzamerhand wordt het geweld minder, het gaat over in borrelen en dan wordt het helemaal stil. 

Het opgestuwde water vloeit weg over de sinter.   

De rust is weergekeerd. Mooi is te zien hoe het gloeiend hete water stoffen afzet waardoor en van die walletjes ontstaan. De algen zorgen weer voor de kleuren.  

Het bekijken van deze meest indrukwekkende geyser van het park heeft nogal wat tijd gekost. 

Vandaar dat we door rijden naar de zuidingang. Onderweg komen we langs Lewis Lake en de Lewis Falls.  

Lewis Falls is ca. negen meter hoog. Hij ligt prachtig tussen het groen.