Namibië, de ongeslepen diamant van Afrika - Dag 14: Lange rit naar Etosha, het waterhole van Okaukuejo met veel drinkende dieren en overnachten in een tenthuisje van Mopane Village

Hits: 48682

Artikelindex

 

 

 

 

Dag 14  Zaterdag 28 okt.  NAAR ETOSHA                               ROUTE

 

 

Het programma:dag 14, 15 en 16: Etosha National Park; za 28 okt/ zo 29 okt  / ma 30 okt. We ontdekken een van de grootste natuurparken van zuidelijk Afrika. Etosha National Park beslaat ruim 22.000 km2 en bestaat uit weidse vlakten en dichtbegroeide savannes, die de droge, zoutrijke Etosha Pan omringen. De verschillende drinkplaatsen zorgen voor de overleving van de vele dieren in dit soms buitenaards hete gebied. We hopen op deze dagen veel wild te spotten. Op dag 14 reizen we door het rustige, ongerepte westelijke deel van het park naar onze lodge aan de zuidkant van het park ** en op dag 15 maken we in een 4-wheel drive een game drive door de ‘grote witte plaats’. Uiteraard hopen we in en rond de Etosha Pan dieren als zebra’s, leeuwen en vele vogelsoorten te zien. Uniek is dat ze vaak in groten getale bijeen te vinden zijn. De kans om grote groepen wild te zien, is hier groot! Op dag 16 reizen we van de zuidkant van het park naar ons hotel ten oosten van Etosha.**** We rijden wederom door het park, zodat we ook het oostelijk deel van Etosha zien. (ca. 530 km)

HOTEL: Zoals u uit bovenstaande lijst kunt opmaken verblijft u op dag 14 één nacht in Mopane Village, in plaats van de geplande twee nachten, en daarna op dag 15 twee nachten in het Minen Hotel, in plaats van een nacht. Dit heeft geen gevolgen voor het programma. Voor het ongemak wordt u wel een lunch aangeboden in Etosha National Park.

– Etosha National Park      28 okt.   (Mopane Village Lodge Etosha)

Op ongeveer 30 kilometer van de Anderson Gate tot Etosha National Park bevindt zich deze lodge. Het hoofdgebouw heeft een restaurant, een bar, een lounge en een boma, waar u bij het kampvuur kunt genieten van een drankje onder de Afrikaanse sterrenhemel. U verblijft in ‘tented’ chalets, die van alle gemakken zijn voorzien.

 

  

                                                                                                                                                        de flamboyant bloeit... flamboyant in Outjo (en elders) 

 

Naar de Okaukuejo waterplaats

Het programma volgen we niet precies. Er is nogal wat omgegooid. Via de westelijke ingang blijkt het moeilijk te doen doordat er geen toiletstop mogelijk is. We maken dus een lange saaie reis van 260 km onderlangs Etosha via de C40 via Outjo en dan de C 38 naar de centrale ingang van Etosha, naar Okaukuejo. In Outjo drinken we koffie met heerlijke Sachertorte bij een bakkerij. Van 12 tot 14 uur hebben we de tijd bij Okaukuejo. We kunnen er ook lunchen maar er is ook een heel groot ‘waterhole’, een kunstmatige waterplas met veel dieren die je kunt observeren vanaf een terras. We zijn zo geboeid door de dieren die we hier bezig zien, dat we de lunch overslaan; we eten wel wat volkoren waldkornkoeken die mijn vrouw altijd wel bij zich heeft zoor zulke gelegenheden. Achter een muurtje staan wat zitbanken maar die staan pal in de zon, dus we klonteren wat samen onder een van de schaarse boompjes die hier staan. Het is midden op de dag dus loeiheet. We zien veel springbokkies, zebra’s, en heel veel wevervogeltjes die in een wolk opstijgen uit een boom en naar het water gaan en dan -als mussen- ineens weer massaal opstuiven. Het is een fascinerend gezicht. Verder zien we verder weg een paar giraffes, gnoes, oryx. Die laatste vind ik altijd heel mooi, met hun zwartbonte kop met daarop die sierlijke, lange, rechte horens. Ook nogal wat andere vogels die ik niet zo kan thuisbrengen. Ik zie op internet ook foto’s van een prachtig groen landschap rond deze waterplaats, maar nu is het dor en droog. Om dieren te zien wel gunstig denk ik. De tijd vliegt voorbij en tegen tweeën lopen we terug naar onze bus. Het is een immens terrein, met o.a. een benzinestation en heel, heel veel huisjes en bungalows.

 

zebra's 

springbokjes 

oryx en zebra

oryx

geelsnaveltok

de springbokjes zoeken wat schaduw in de middaghitte

duizenden wevervogels; ze vliegen heen en weer tussen de boom en het water. Allemaal tegelijk. 

   

 

 

 

 

Leeuwen, giraffen, zebra’s en meer

Met de bus maken we op de wegen in de buurt nog een ‘game drive’. Al snel is het raak: leeuwen. Onder een scharminkel van een boompje zoeken twee mannetjes schaduw. Die er dus niet of nauwelijks is. Het is zelfs voor deze vaste bewoners duidelijk heel heet. Ze liggen languit, met de tong uit de bek. We kunnen dicht bij komen, voldoende om met mijn camera de snorharen scherp te krijgen. Verderop zien we een giraffe die met gespreide poten staat te drinken. Leuk gezicht. En dan een paartje struisvogels dat een hele crèche jonkies bij zich heeft. Een stuk of acht tel ik er. Ze komen nog niet boven het gras uit, dus mooi dat het gras nu dood is, dan zien we ze tenminste! Weer veel zebra’s en diverse giraffes, een keer wel een stuk of acht bij elkaar. Ze eten met smaak van de wel drie tot vier centimeter lange vlijmscherpe doorns van de acacia’s die nu beginnen uit te lopen.

 

twee leeuwen zoeken nog iets van schaduw onder een miezerig boompje. Ze liggen op ape- of liever leeuwegapen en hebben geen enkele belangstelling voor die bus vlak voor hun neus. 

drinkende giraf

struisvogelpaar met een crèche aan jongen

 

 

Mopane Village tented chalets

Tegen half vier zijn we bij de lodge voor vannacht: Mopane Village. Van het hoofdgebouw, waar we eten en waar de bar is, kun je lopend naar de ‘tented chalets’. De koffers worden met een pick-up gebracht. De tenten zijn weliswaar van tentdoek maar zeer stevig en ook hoog. Ze hebben een half ronde vorm en een vaste houten deur. Ook is er in de tent een badkamer met wc en douche. Achter de tent staat weer een donkey te roken. We moeten daar overigens wel bij gaan zitten want de op de voorkant van de tent staat de zon en het is er niet uit te houden. De stoelen zijn zo heet dat je er nog niet op kunt gaan zitten als ze achter de tent staan: eerst even afkoelen. De tenten staan in een vrij dicht struikgewas dat nog vrij kaal is. Nu en dan zie ik iets voorbij schichten achter de struiken. Ik ga erop letten en algauw krijg ik een Damara dikdik in de gaten. Een schuwe antilope, een van de kleinste die er zijn. Het zijn leuke diertjes met enorm grote ogen die ook nog eens zwart omrand zijn. Van voren is de vacht bruin en van achter grijs. Ik weet er een paar foto’s van te maken, wel met wat takken ervoor.

We gaan wat drinken in het hoofdgebouw. Er hangen een stuk of wat heel mooie doorgezaagde halfedelstenen boven de bar. Op het (gesproeide) groene gras zitten nu en dan wat leuke vogeltjes. Het diner gebruiken we hier ook. Het is weer van een buffet en het smaakt prima. Hoewel het vannacht warm blijft, slaap ik goed. We moeten morgen vroeg op.

 

 

Mopane Village; onze 'tent' of 'chalet' met eigen douche en toilet 

In de struiken achter onze tent spot ik een Damara Dikdik. Deze is vrij schuw en ik krijg hem met moeite op de plaat.

 

 

 

naar boven