Zaterdag 27 april
dag 9: Door de bergen langs een roze zoutmeer naar Shiraz waar de natuur groen wordt

Voor de route: KLIK HIER

Het programma: ‘Een lange reisdag door de uitgestrekte woestijnvlakte brengt ons via Sirjan en Neyriz, waar zich grote ijzer- en kopermijnen bevinden, naar Shiraz. We verblijven drie nachten in de ‘stad van rozen en nachtegalen’. (ca. 570 km)”

We verblijven twee nachten in Hotel Aryo Barzan, Roudaki St., Zand Ave., Shiraz.

Vandaag vooral wat plaatjes uit de bus van het landschap

Iran heeft een probleem. Wel meer, zou je zeggen, maar verzilting is er zeker een. Hier weer een zoutmeer in de verte. 

Op sommige plaatsen zoals hier ligt het zout gewoon op de aarde langs de weg. 

Hoewel we al op tijd vertrekken, zullen we vandaag pas om kwart voor acht ’s avonds in ons nieuwe hotel aankomen. Het is een eind rijden. We onderbreken de rit gelukkig vaak genoeg om niet helemaal stijf te worden van het zitten. Het landschap is afwisselend hoewel soms wel een uur lang hetzelfde. We passeren gebieden die zo zout zijn dat het zout wit langs de weg ligt. Ook zien we in bergachtig gebied een zoutmeer in de verte. Hoog in de bergen is het tamelijk groen en er bloeien zelfs wilde bloemen. Onderweg drinken we koffie bij de bus in een parkje in Sirjan, met zelfs redelijk schone toiletten in de buurt. Verder onderbreken we de tocht voor een lange lunch in een restaurant met een aparte zaal voor bruidsparen. Er staat een ‘troon’ voor het bruidspaar. Dat zijn natuurlijk leuke dingen voor de mensen. 

Roze zoutmeer

Het loopt al tegen het eind van de middag als we stoppen voor een wandelingetje bij een roze zoutmeer. Daar wordt op kleine schaal ook zout gewonnen. Er zijn zoutpannen en het is er bloedheet genoeg om het water te laten verdampen zodat het zout achterblijft. De roze kleur komt door algengroei. Een beetje vergelijkbaar met wat we zagen in de Andes, in de woestijn van Atacama bij het zoutmeer Laguna Colorada, bij voorbeeld. (Zie: reizenenschrijven.com/reizen/verrereizen/noordenzuidamerika) Het is fijn om even de benen te strekken en wat foto’s te maken.

Hier maken ze van de nood een deugd: zout wordt gewonnen door indamping van zeer zout water in zoutpannen. 

Het bijbehorende meer heet het Roze Meer, wat een goedgekozen naam blijkt. De kleur wordt veroorzaakt door algen die in dit zoute milieu leven. 

We stoppen nog een keer voor een plaspauze bij een moskee waar ook openbare toiletten zijn. Openbaar, nou dan weet je het wel wat de hygiëne betreft. Ik heb het eten binnen kunnen houden.

Naarmate we dan Shiraz naderen, wordt de wereld groener. Groene heuvels en landerijen waar het een en ander verbouwd wordt. Lang niet gezien! De zon gaat al onder als we de stad van rozen en nachtegalen binnenrijden. Het levert uit de bus wel een paar sfeervolle plaatjes op al zijn ze niet haarscherp. In de winkeltjes gaan de lichten al aan.

Als we Shiraz naderen wordt de natuur vriendelijker en groener. Er worden gewassen verbouwd. Dat zagen we nog niet veel. 

De zon neigt al ter kimme als we Shiraz binnen rijden. 

Al met al zitten we laat aan het diner, maar het smaakt weer uitstekend. Hoewel we vandaag voornamelijk hebben gezeten, zijn we toch moe.