Het derde land dat wij tijdens onze korte maar intensieve reis langs de Zijderoute aandoen, is Kirgizië. Dat is weer een totaal andere ervaring dan Turkmenistan en Oezbekistan. Kirgizië is een land waar je het als toerist vooral van de natuur moet hebben, in tegenstelling tot de beide andere landen, want daar lag het meeste accent op cultuur. We beginnen in de hoofdstad Bishkek, reizen dan helemaal om het meer van Issyk Kul met een dagje Karakol ertussen. In Bishjkek besluiten we onze reis en van daaruit keren we terug naar huis.
Op drie aparte webpagina's vindt u een reisverslag, met daarbij een reisfotoreportage, over onze reis door Centraal Azië, namelijk langs de mooiste stukken van de legendarische Zijderoute, en wel door Turkmenistan, Oezbekistan en Kirgizië. Aan elk land is een pagina gewijd. Op deze pagina het land met de meeste kunstschatten: Oezbekistan. Eerst wat bladzijden over Oezbekistan als land: politiek, geografisch, culinair, etc. Dan komt het reisverslag, met uitgebreide informatie over de bezochte kunststeden als Khiva, Bukhara en Samarkand. De tekst telt op papier 47 pag. A-4. U zou het reisverslag misschien als kunstreisgids kunnen gebruiken. Het verhaal wordt geïllustreerd met 657 foto's, die u aan het eind allemaal nog eens kunt bekijken in een galerij, zonder bijschriften.
Op drie pagina's vindt u een reisverslag, met daarbij een reisfotoreportage, over onze reis door Centraal Azië, namelijk langs de mooiste stukken van de legendarische Zijderoute, en wel door Turkmenistan, Oezbekistan en Kirgizië. Aan elk land is een pagina gewijd. Op deze pagina het merkwaardige Turkmenistan. Eerst wat bladzijden over onze voorbereidingen op deze reis, het programma, een paar kaartjes ter oriëntatie, en korte bespreking van wat boeken en gidsen over dit gebied. Geen zwaarwichtige kost maar leuke boeken om te lezen en in de stemming te komen.. Daarna volgt dan een inleiding op het verslag, en daarna bespreek ik onze reis gedetailleerd. Aan het einde van het pagina-menu kunt u alle 313 foto's nog eens bekijken maar dan zonder onderschrift.
Het straatbeeld in de steden is niet grijs maar veelkleurig. Mensen zijn modern gekleed, werkende jonge mannen en vrouwen zelfs vaak chic en jonge meiden soms enigszins uitdagend met korte rokjes en broekjes. De hotpant bestaat hier -nog? Of -weer? En rokjesdag (deze mooie term is van Martin Bril zaliger) is het hier kennelijk bijna elke dag. De lichtreclames maken van ook steden in het binnenland waarvan ik nooit gehoord had, bruisende plaatsen waar vestigingen van KFC, Mac Donalds en Starbucks beslist geen uitzondering zijn. Gewone mensen dansen 's avonds (ouderen ook overdag) in parken, doen aan tai chi of wandelen of zitten gewoon wat. In sommige steden als Dali en Lijiang is 's avonds een relaxte sfeer op terrasjes, met sfeervolle verlichting en muziek. En een ons tot dan toe onbekende stad als Kunming blijkt een bruisende moderne stad te zijn, waar R en ik bij Häagen Dasz genoten van een lekkere ijscoupe.
China is een heel interessant land. Niet alleen is het op sommige plaatsen gezegend met een fantastische natuur (waar we een en ander maar lang niet genoeg van hebben gezien), maar vooral ook intrigeert de bevolking. De mensen zijn nieuwsgierig naar buitenlanders. Ik vond het ook geweldig om te zien met wat voor een snelheid en dynamiek de mensen dit land veranderen. Ik heb er een en ander over gelezen. Als ik dan lees hoe het tien, vijftien jaar geleden was en hoe ik het nu zag, daartussen zit een wereld van verschil. Wij in Nederland en Europa hebben over dit soort veranderingen denk ik vijf keer zo lang gedaan. Beijing, Sjanghai en Hong Kong, maar ook bijv. Chongqing en Kunming zijn fascinerende steden. Heel bijzonder vond ik ook wat we gezien hebben van de minderheden in het zuiden.
Een reisverslag en foto's van gedigitaliseerde dia's uit 1980. Van Delhi met de bus o.a. naar Jaipur; in Agra de fameuze Taj Mahal bekijken, de intrigerende erotische tempels van Kajuraho bezoeken, 's ochtends vroeg varen op de Ganges in Varanasi met zicht op de badende pelgrims en lopen tussen de nauwelijks gecremeerde lichamen van de ghats; het nog meer exotische Kathmandu en Bhatgaon in Nepal zien; dan ruïnes en tempels op het elegante Sri Lanka; de rots van Sigiriya beklimmen, en een avondlijke processie meemaken voor de Tempel van de Tand in Kandy; terug in India de kust-tempels bij Madras en de 'gouden' stad Kanchipuram beleven; en struinen op markten in het chaotische Mumbai, waar wij een even grote bezienswaardigheid vormden voor hen als de inwoners van Mumbai voor ons. In het vliegtuig stappen alsof je hier de trein neemt, en nog veel meer. Kortom, een van de meest interessante en intense reizen die ik gemaakt heb.
Deze reis in 1981 is min of meer onze huwelijksreis geweest. Nadat wij elkaar in 1980 ontmoet hadden op de reis naar Sri Lanka, India en Nepal, zijn we in de herfst van 1981 getrouwd. Deze Indonesië-reis maakten we in de zomervakantie daaraan voorafgaand. We zouden eerst naar Canada en de USA maar toen de dollar ineens heel duur werd, konden we die camper-reis kosteloos annuleren. In plaats daarvan werd het toen dus Indonesië. Mijn vrouw kende het land al maar wilde het graag weer zien en voor mij was alles hier nieuw. In 24 dagen bezochten we Singapore, Sumatra, Java en Bali. Op Sumatra logeren we op het eiland Samosir in het Tobameer, waarop we boottochten maken en we traditionele dorpen van o.a. de Bataks zien. We maken in Tomok van dichtbij een ritueel mee waarbij mensen bijdragen brengen voor een begrafenis; we zien traditionele dansen in Simanindo, we zien diverse markten, en natuurlijk genieten we van de schitterende landschappen. Op Java maakt vooral de Borobudur-tempel grote indruk en op Bali genieten we van de weelderige natuur, van een tempelfestival waar we de enige West-Europeanen zijn, en kijken we meteen de eerste dag onze ogen al uit als we een traditionele Balinese crematieplechtigheid mogen meemaken.
IRAN: verrassend veelzijdig, hartverwarmend gastvrij
Reisverslag Iran 2019. Echte hoogtepunten kan ik niet zozeer noemen, of het zou Persepolis moeten zijn. Eigenlijk vond ik bijna alles wat we zagen zeer de moeite waard. Of het nu de tuinen waren, de bazaars, de karavanserais, de moskeeën in soorten en maten, de oude koopmanshuizen, de oude, soms lemen steden en straatjes, de Torens der Stilte, de bruggen, de picknicks, het eten, de mensen die we ontmoetten, het was allemaal prima. Onvergetelijk. Een verrassende reis die ons diverse meningen deed herzien. Een reis die meer mensen zouden moeten maken....
Toen ik in september 2007 gestopt was met werken was duidelijk dat Riet en ik nog eens een of meerdere grotere reizen zouden gaan maken als de gezondheid en de overige omstandigheden het toelieten. In de winter van 2007-2008 oriënteerden wij ons met brochures, internetsites, boeken en bezoeken aan reizigersdagen van organisaties. Langzaam kwam Vietnam bovendrijven. ‘Waarom in vredesnaam dan naar Vietnam?’ vroegen sommigen.
Azië was ons bekend van reizen naar India, Nepal, Sri Lanka, Indonesië. Het is een intrigerend continent. Er is veel oude cultuur, de manier van leven van de bevolking is fascinerend, want in onze ogen zo afwijkend van wat wij ‘normaal’ vinden. Bij Vietnam komt er nog een uitbundige natuur bij, heel veel afwisseling in landschappen, klimaat en (minderheids)volkeren en natuurlijk toch de Amerikaanse oorlog, bij ons beter bekend als de Vietnam-oorlog. Alleen al de namen als Saigon, Hanoi, Da Nang, Pleiku enz. enz. hebben een magische klank van bekendheid.
Een van de mooiste landen die ik heb gezien, is Vietnam. Een ongekend vriendelijke en open bevolking, een land zeer veilig voor toeristen, met schitterend natuur- en landschapsschoon, en zeer interessante minderheden die nog aan tradities vasthouden die voor ons erg exotisch en soms vreemd aandoen, maar die zeer de moeite waard zijn om kennis van te nemen. De traditionele weekmarkten bij de bergstammen in het noorden zijn bovendien heel fotogeniek en zorgden voor ervaringen die wij niet licht zullen vergeten.
De nooit aflatende vriendelijke chaos van Ho Chi Minh City (Saigon), de orgastische kleurenexplosie van de Cao Dai-tempel, de steegjes met vriendelijke mensen in de visserswijk van Nha Trang, het vrolijke plein in Pleiku, de "vreemde" gewoonten van de Giarai en andere minderheden, de fietstocht bij Hoi An en alle toeristische aantrekkelijkheden van dit oude kustplaatsje, de mysterieuze karstbergen in de Ha Long Bay, en als hoogtepunt de markten van Sapa, Bac Ha en Can Cau om te eindigen in het ooit zo gesloten Hanoi.
En nog veel meer foto's in deze reeks! Vietnam in ruim 660 foto's! In de volgorde van het Reisverslag. (Aan het einde alle foto's in thumbnails).