Naar Sinaia 

We laten Boekarest voor wat het is. Aan het eind van de reis bezoeken we de stad nog uitgebreid. Nu rijden we snel de stad uit op weg naar Sinaia. Sinaia is een stadje in het district Prahova in Transsylvanië, gelegen aan de voet van het Bucegigebergte. De stad telt 11.935 inwoners (2007). De Parel van de Karpaten zoals Sinaia nog genoemd wordt,  is een van de oudste en bekendste bergvakantieoorden in Roemenië. De stad bevindt zich in een bergachtig gebied in de Prahova-vallei. De stad is vooral bekend door zijn bezienswaardigheden als het Kasteel Peleș, zomerresidentie van koning Carol I van Roemenië en het Sinaia-klooster, waar de stad naar genoemd is. Beide zullen wij morgen bezoeken. (* Gegevens als deze neem ik zonder verdere bronvermelding over van voornamelijk WikipediA, de vrije encyclopedie). 

Na de rit van 125 km vinden we het voor vandaag welletjes. Bij het hotel neemt Riet de sleutel in ontvangst (zevende verdieping, mooi uitzicht) en ik ga bij een van de pinautomaten even Lei scoren. De Lei (enkelvoud Leu) is de nationale munt. Op 1 juli 2005 heeft er een revaluatie van de Leu plaatsgevonden. 1 nieuwe Leu is nu 10.000 oude Lei waard. Opmerkelijk is, dat de biljetten gemaakt zijn van plastiek en ze een doorzichtig 'raam' hebben. Ze hebben al de afmetingen van Eurobiljetten. Bij een eventuele overgang passen de Euro’s dan in de geldtelmachines en ATM’s. Je kunt alleen in Roemenië zelf Lei aanschaffen. 1 Leu is ongeveer € 0,23. We delen dus voor het gemak door 4 om wat overzicht over onze uitgaven te houden. Lei wordt trouwens ook aangeduid met de term RON. 

Op onze hotelkamer is niks aan te merken. De radiator staat op loeiheet dus die draai ik meteen dicht. Ramen open, frisse lucht. Fris is het inderdaad buiten, nu de zon weg is. Een paar ochtenden deze week zal het nog gevroren hebben. Beneden in de eetzaal is een buffet, waarvan de bedoeling was dat het warm zou zijn, maar veel gerechten zijn lauw of bijna koud. We zijn te laat, vrees ik. De vis smaakt nog het lekkerst, vind ik. Maar ja, dat vind ik als groot visliefhebber eigenlijk altijd… Het is druk in de eetzaal en er is ook nog harde muziek. We hopen dat dit niet maatgevend voor de komende restaurants zal zijn, en dat zal het ook zeker niet. We maken kennis met andere groepsleden voor zover de muziek het toelaat en niet te laat zoeken we ons bed op. Dat valt een beetje tegen. De matras is doorgezakt en slap. Riet slaapt slecht en ik redelijk. Wel heel vaak wakker. Riet hoort ook veel honden tekeer gaan. Dat hoort bij Roemenië, zo zal wel vaker blijken. 

onze bus bij het vliegveld  bij aankomst

 naar het eerste hotel (Sinaia)

uitzicht uit het hotel in Sinaia

bij daglicht