Waarom Roemenië
In november 2012 hebben we met Koning Aap een lange en intensieve reis door Peru, Bolivia en Chili gemaakt. Fantastisch veel gezien en beleefd. En dan nu voorjaar 2013 al weer op reis. Tja, we hadden nog die “waardebon” liggen van twee keer honderd euro, te besteden bij SRC-Cultuurvakanties. In 2010 hadden we daarmee namelijk een heel mooie reis langs de hoogtepunten van Zuid-Afrika gemaakt, maar helaas werd de reis geleid door een Zuid-Afrikaanse dame die alles fout deed wat een reis(bege)leider maar fout kan doen. Zie ons verslag van die reis als je er meer van wil weten. De dame in kwestie heeft daarna gelukkig geen andere groepen reizigers -van SRC althans- ongelukkig gemaakt, en wij kregen een tegemoetkoming voor o.a. gederfde excursies. Die bon moest uiterlijk in 2013 verzilverd worden. Omdat we onze caravan ook niet ongebruikt willen laten, moesten we goed plannen wanneer we de reis met SRC zouden moeten doen. Onze keus viel op het vroege voorjaar, midden april. We wilden een beetje relaxte reis na alle ontberingen en avonturen in Zuid-Amerika. Niet te lang, niet te veel onderweg, maar wel een land waar we met de caravan niet zo gauw naartoe gaan. Zo kwamen we uit bij Roemenië. Bulgarije was ook nog in beeld, maar die reis was duurder en de reistijden waren ongunstig. We lazen ons uiteraard wat in over het land. De reisbeschrijving trok ons wel: veel cultuur maar ook natuur; weliswaar veel verschillende hotels maar relatief korte busreizen. Veel waar voor ons geld.
Het land is ons eerlijk gezegd tamelijk onbekend. Natuurlijk leefden we in 1989 mee met de opstand tegen Ceausescu, maar daarna werd het in Nederland vrij stil wat nieuws over dit land betreft. Als het tegenwoordig genoemd wordt, is het omdat “we” “de Roemenen” (en Bulgaren, die worden vaak in één adem genoemd) niet en masse op onze arbeidsmarkt willen en eigenlijk willen we ze ook niet bij de Eurolanden. Als ze daar zelf nog naar verlangen trouwens…; dat is niet zo zeker met al onze huidige crisissen in de Eurolanden. Verder weten wij eerlijk gezegd weinig over dit land en nog minder over de cultuur, gewoonten en geschiedenis.
Toen we ons aanmeldden bij SRC bleek dat de vliegtuigstoelen al op waren. Uiteindelijk konden ze er nog een paar leveren maar dat kostte in totaal € 70 meer. Dat vonden we minder leuk, maar we hebben het toch maar gedaan want we wilden per sé eind april terug zijn, om ook nog even een paar weken te hebben vóór we met de caravan op stap gaan. Luxe problemen natuurlijk.