Verstild meer op de Hardangervidda

Donderdag 5 augustus; Autotocht Hardangervidda, Vöringsfossen, Måbödal

Vandaag gaan we tegen tienen op pad, de Hardangervidda over, om de Vöringsfossen en het Måbödal te bekijken. Op de vida, de hoogvlakte, maken we een wandeling en beklimmen een hoogte. Hier is het een lekkere temperatuur; beneden in het dal is het benauwend warm; hier ongeveer 22 graden. Voor op de fjell is dat best warm. 

op de Hardangervidda. Ook hier is het vandaag een lekker temperatuurtje. Ik heb Noorwegen nog nooit zo warm meegemaakt...

  Vöringsfossen

Het riviertje na de waterval. Måbödal. 

Weg door het smalle, woeste Måbödal.

                                                                                                                                                                                   Een auto en caravan lijken maar nietig in dit dal. 

De Vöringsfoss bekijken we van alle kanten, d.w.z. twee kanten. Ondanks het feit dat hier al in geen vijf weken regen is gevallen en vele bomen al herfstkleuren vertonen, is de waterval van 182 m hoogte nog indrukwekkend. Daarna gaan we het landschappelijk zeer mooie, woeste en diepe Måbödalen in. Op het smalste stukje moet een vrachtwagen een aantal tegemoetkomende caravans en vrachtwagens passeren. Dat gaat zo moeizaam dat we wel een half uur ‘in de file’ staan voordat het verkeer weer doorstroomt. Daarom wil ik hier liever niet met een aanhanger door. Ik doe liever eerst eens wat ervaring op met de vouwwagen erachter. Wij hebben onze hele route dit jaar zo gekozen, dat we niet over smalle fjordenwegen hoeven. Overigens wordt er een derde tunnel gebouwd, zo zien we, zodat dit stukje weg in de toekomst niet meer genomen hoeft te worden. In Eidfjord keren we om en rijden hetzelfde stuk terug. Dat vinden we helemaal niet erg: je ziet het landschap van de andere kant en lang niet altijd herken je de weg.

Totaal 218 km. We zijn om  half acht ‘thuis’, allebei erg moe. We zitten nu om ruim half elf ’s avonds al weer bij de lamp, want je kunt merken dat we al weer zuidelijker komen. En het is al augustus natuurlijk. In Åndalsnes was het pas om half twaalf donker, tenminste tamelijk donker.